EN (scroll down for Dutch)
PhD in arts in animation, artistic research proposal abstract

Leuven University / LUCA School of Arts Brussels | Alexandra Crouwers | Promotor: Wendy Morris | Advisor: Jan Verpooten

  • Research Unit Intermedia
  • Research Group Deep Histories Fragile Memories (former Narrative Arts)



Through that which is seen: Dioramas and the Appeal of the Unreal

A diorama is a simulation of a real world environment, or of a fictional scene. The research is focused on the affect of immersive, life sized dioramas. I’ll try to understand what they do, why they work, and how they – though lifeless – are moving anyway.

The rise of digital technology has brought us a new kind of diorama: the computer or mobile device screen. Virtual reality, computer games and augmented reality are the new, immaterial homes for dioramas. The research compares dioramas to screens, but also looks into how dioramas relate to contemporary and historical art works.

In the research, the diorama is a carrier for thoughts and artworks on illusions, immersive architecture, artificial nature, frames, and theatrics. I’m stretching the tension between fake and fact to the mysterious appeal of the realm of conspiracy theories and fake news. Another investigation concerns the emotive qualities of ‘dead things’, including automata, animatronics, and artificial intelligence. 

Keywords: suspension of disbelief, the fourth wall, simulated environments, affect, epistemology of the diorama

This image has an empty alt attribute; its file name is DE_Studio-The_Archive-2017-2-1200x674.jpg
The_Archive (Te pito o te kainga). Seamless loop, HD, colour/sound, 10’00”, 2017. The_Archive, installation view DE Studio, Antwerp, 2017.

NL
Doctoraat in de kunsten in animatie, samenvatting voorstel artistiek doctoraatsonderzoek

KU Leuven / LUCA School of Arts Brussels | Alexandra Crouwers | Promotor: Wendy Morris | Adviseur: Jan Verpooten

Door dat wat gezien wordt: Diorama’s en de Illusie van Echt

Een diorama is een simulatie van een bestaande omgeving of van een fictieve scène. Het onderzoek spitst zich toe op het affect van immersieve, levensgrote diorama’s. Ik probeer te begrijpen wat ze doen, waarom ze werken en hoe ze – hoewel levenloos – toch kunnen beroeren.

De opkomst van digitale technologie heeft een nieuwe vorm geïntroduceerd: het diorama bevindt hier zich direct achter het scherm van de computer, het tablet of de mobiele telefoon. Virtual reality, games en augmented reality zijn de nieuwe, immateriële huizen voor het diorama. Mijn onderzoek vergelijkt diorama’s met beeldschermen, maar kijkt ook naar hoe het diorama zich verhoudt tot hedendaagse en historische kunstwerken.

Het diorama is de drager voor gedachten over kunst en illusies, immersieve architectuur, kunstmatige natuur, kaders en theatraliteit. De spanning tussen feit en fictie wordt opgerekt tot het mysterieuze rijk van samenzweringstheorieën en nepnieuws. Een ander traject houdt zich bezig met de emotieve kwaliteiten van levenloze dingen, waaronder automata, animatronics, en kunstmatige intelligentie.

Sleutelwoorden: suspension of disbelief, de vierde wand, gesimuleerde omgevingen, affect, epistemologie van het diorama